عقل‌گرایی از محورهای خاص روش فقهی امام خمینی‌(ره) است

به گزارش خبرگزاری مهر، حجت الاسلام کاظم قاضی‌زاده در نشست فقه سیاسی امام خمینی(ره) از سلسله نشست‌های روش شناسی اندیشه امام راحل  که به همت پژوهشکده انقلاب اسلامی پژوهشگاه بین المللی المصطفی برگزار شد، اظهار داشت: بخش عظیمی از دستاوردهای امام راحل در انقلاب اسلامی ایران به تفکر، اجتهاد و روش تحلیل ایشان در فقه سیاسی و اجتماعی بر می‌گردد.

وی افزود: مواردی چون آزادی، تعیین حاکمیت ولی فقیه و نحوه برخورد با بلوک شرق و غرب از مصادیق خاص فقه سیاسی امام(ره) محسوب شده و مواردی نیز چون مسئله زن و محیط زیست از مسائل خاص مربوط به فقه اجتماعی بنیانگذار انقلاب به شمار می‌روند.

قاضی زاده تصریح کرد: در مورد برخی از مسائل مورد اشاره در بالا شیوه سنتی فقهی جواب نداد و دستمایه ای شد برای آن که امام راحل در مورد اصول و روش های مورد پیگیری برای رفع معضلات اجتماعی و سیاسی به فقه خود نائل شود.

وی در ادامه بیان داشت: عقل گرایی و مصلحت گرایی محورهای خاص روش فقهی امام در تفاوت با سایر مجتهدان به شمار می روند.

عقل گرایی امام خمینی(ره) در ارتباط فکری خود منحصر به فرد بود

این استاد دانشگاه با بیان این که عقل یکی از منابع استنباط احکام است که نحوه توجه به آن می تواند در ساز و کار های اجتهادی تفاوت های جدی را ایجاد کند، ابراز داشت: امام (ره) یک نوع عقل گرایی را در ارتباط فکری خود داشت که منحصر به فرد بود.

وی ادامه داد: در بحث حکومت اسلامی اولین مسئله ای که از سوی امام خمینی (ره) مطرح می شود عقل است و ایشان اثبات حکومت و حاکم اسلامی را با عقل می سنجد.

قاضی زاده در بخش دیگری از سخنان خود افزود: امام راحل در نصوص اجتماعی شرعی در حد و حدود مصالح و مقتضیات اجتماعی مصلحت را نیز در نظر می گرفت.

نگاه به مصلحت در فهم نصوص فقهی از ویژگی های فقه سیاسی و اجتماعی امام (ره)

وی گفت: نگاه به مصلحت در فهم نصوص فقهی یکی از ویژگی های فقه سیاسی و اجتماعی امام (ره) است و به تعبیر دیگر ایشان نقش زمان و مکان را در اجتهاد می گذاشتند تا ببینیم چگونه باید از حد و حدود شرعی برای دنیای کنونی استفاده کنیم.